İktidar etrafında kümelemiş mahalle medyasında Gül- Erdoğan çatlağı tartışılıyor. Erdoğan’a yakın Abdulkadir Selvi, “Gezi’den bu yana Erdoğan’ın karşısında” derken, Hakan Albayrak ise, Abdullah Gül için “Risk alan bir siyasetçi” diye yazdı.
DAİŞ’in Rakka’da yenilerek gücünü kaybetmesinden sonra varlığını geçmişteki gibi sürdürmek isteyen Beşar Esad, DAİŞ kozuna sarılarak QSD'yi etkisizleştirme, Türkiye'yi ise bölgeden çıkarma arayışına girdi.
İmralı Heyeti’ne sık sık “Yasal güvenceniz olmazsa yarın öbür gün sizi idamla yargılarlar” uyarısında bulunan PKK Lideri Öcalan’ın ısrarı üzerine çıkarılan “çerçeve yasaya" rağmen HDP’li İdris Baluken’e ceza verildi.
“Çatışmasızlık bölgesi” adı altında İdlib üzerinden Efrîn sınırına dayanan Türkiye’nin “Efrîn’e saldırı” planında yalnız kaldı. Rusya’dan henüz “onay” alamayan Türkiye’nin desteklediği “Fırat Kalkanı” grupları birbirine düştü. “Milli Ordu” hesabı ise tutmuyor.
İran halklarının, rejimin baskıcı politikaları ve açlıkla terbiye etme siyasetine karşı başlattığı eylemler bir haftayı geride bırakıyor. Muhafazakarların hakimiyetiyle bilinen Meşhed kentinde başlayan eylemler, kısa sürede ülkenin tamamına yayıldı.
Abdullah Gül’ün son KHK itirazı sonrasında yürütülen tartışmalar Erdoğan’ın Gül’ü 2019 seçimlerinde karşısında rakip olarak görmek istediğini gösteriyor. Peki, bu ayrışmada “Kardeşim Gül”, Erdoğan için müttefik mi muhalif mi?
Kuzey Suriye Federasyonu temsilcilerinin, Soçi’de düzenlenecek Suriye Ulusal Diyalog Kongresi'ne katılma hazırlıkları sürerken, sahadan gelen bilgilere göre, AKP iktidarı Rusya’ya yeni bir teklif sundu.
Reina katliamıyla başlayan, iki KHK’yle biten 2017 yılında baskı da buna karşı itiraz da zirve yaptı. 2017’de iç ve dış sorunlar çözümsüz bırakılırken, baskıya rağmen toplumsal muhalefet ve hareketlilik 2018’e umut oldu.
Asgari Ücret Tespit Komisyonu 6 milyon hakkında vereceği karar için bugün yeniden toplanıyor. Komisyonda 5'er üyeyle temsil edilen TİSK ve hükümet “ülkenin şartları”na dikkat çekti. Zammın adı şimdiden “sefalet” olarak konuldu; peki “ülke şartları”nın adı neden konulmuyor?
Her kritik dönemde İsrail ile kavgayı körükleyen ve bunu gazete ile televizyon manşetlerine taşıyan AKP, ihtiyaç duyduğu her dönemde ise İsrail’le gizli anlaşmalar gerçekleştirdi. 17 Ağustos 2016 tarihinde Dışişleri Komisyonu’nda görüşülen İsrail ile anlaşma toplantısının tutanakları, AKP’nin İsrail ile “hem dost hem de düşman kalmayı” nasıl başardığını gösteriyor.
Rakka’nın DAİŞ’ten kurtarılmasından sonra Suriye’de çözüm arayışları ağır bastı. Astana, Soçi, Riyad ve Cenevre masalarından henüz çözüm çıkmazken, Baas Rejimi ve Türkiye, sahada yeni çatışmaların fitilini ateşliyor.
ABD’nin “Kudüs İsrail’in başkentti” çıkışıyla Ortadoğu’daki tansiyon yeniden yükseldi. İçte ve dışta sıkışan Erdoğan, fırsatı kaçırmayarak, durumu “Allah’ın yeni bir lütfuna” dönüştürdü. Selahaddin Eyyubi’nin torunlarıyla kavgalı olan Erdoğan “öncü” olabilir mi?
BBC’nin Rakka haberini yorumlayan İngiliz gazeteci Steve Sweeney, haberlerin Kürtlere yönelik yeni bir “İngiliz oyununun” habercisi olduğunu söyledi. Sweeney, iddiasını ilerleterek DAİŞ’i yenilgiye uğratan YPG’nin silahsızlandırılmak istendiğini savundu.
BBC’den sonra bu kez The Times devreye girerek, “Rakka anlaşması sonrası yüzlerce IŞİD'li Türkiye üzerinden Avrupa'ya geçiyor” haberini servis etti. AA da Telal Silo haberiyle rol üstlendi. Suriye’de çözüme gidilirken Kürt karşıtı haberler neden arttı?
İktidar, “basit” bir hesapla “Paralar örgüte gitmesin” diye atadığı kayyumlar, belediyelerde gelir ve giderlerin üzerine sis perdesi çekti, denetim mekanizması ortadan kalktı. Bir yılını geride bırakan kayyumlardan sonra gelir dağılımı bozuldu, eşitsizlik ve sosyal adaletsizlik arttı.