ŞIRNEX - Dayikên Roboskiyê diyar kirin ku pêvajoya ku Abdullah Ocalan daye destpêkirin hêvî daye wan û yên di şer de herî zêde xemgîn dibin dayik in û gotin: "Bila dayikên leşkeran bi destên me bigirin. Ger em destên hev bigirin, dê êşa me kêm bibe."
Civînên gel yên ku di çarçoveya "Banga Aştî û Civaka Demokratîk" a Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan ku di 27'ê Sibatê de daxuyandibû, hatin destpêkirin, berdewam dikin. Partiya Herêmên Demokratîk (DBP), Tevgera Jinên Azad (TJA) û Partiya Wekhevî û Demokrasiyê ya Gelan (DEM Partî) bi dirûşmeya "Civînên Aştî û Civaka Demokratîk" tên lidarxistin, nirxandinên Abdullah Ocalan ên li ser pêvajoyê pêşkêş dikin. Her wiha beşdar jî nêrîn, rexne û pêşniyazên xwe dikin. Yek ji cihên ku ev civîn lê tên kirin Şirnex û navçeyên wê ne. Malbatên ji Roboskî ku beşdarî civîna li gundê Roboskiyê yê navçeya Qilebanê bûn, li ser pêvajoyê axivîn.
Sinem Encu (55), dayika Aysel Encu (Berîtan Goyî) ku di êrişa DAIŞ'ê ya li ser Kobanî ya sala 2015'an de jiyana xwe ji dest da, diyar kir ku ew aştî û aramiyê dixwazin û got: "Em naxwazin êdî xwîn birije. Dilê me şewitî, êdî bila dilê tu dayikan neêşe. Êdî bila ne dayikên polîsan ne jî yên gerîlayan bigirîn."
Sînem Encuyê xwesteka xwe ya ji bo serkeftina pêvajoyê anî ziman û got ku divê di serî de Abdullah Ocalan û hemû girtiyên siyasî serbest bên berdan.
BANG LI DAYIKÊN LEŞKERAN KIR
Azîme Alma (56), dayika Nadîr Alma yê ku di komkujiya Roboskiyê de jiyana xwe ji dest da, diyar kir ku tevî her tiştî jî, ew her tim doza aştiyê dikin û got: "Her kes êşa ku li Roboskiyê dizane. Dilê me 14 sal in dişewite. Dilê me şewitî, lê ji niha û pê ve bila dilê tu kesî neşewite. Ji bo aştiyeke birûmet, divê dewlet jî gavan bavêje. Ger dewlet aştiyê bixwaze, ew ê deriyên girtîgehan veke û girtiyên nexweş werin berdan."
Azîme Almayê destnîşan kir ku hêsirên hemû dayikan wekî hev in û bang li hemû dayikên leşkeran kir ku mîna wan dengê xwe ji bo aştiyê bilind bikin.
Heybet Encu (48), dayika Muhammed Encu yê 13 salî ku di komkujiya Roboskiyê de jiyana xwe ji dest da, jî daxwazên xwe yên ji bo aştiyê anî ziman. Heybet Encuyê destnîşan kir ku divê hemû dayik mil bi mil bitêkoşin û got: "Divê em hemû destên xwe bidin hev û aştiyê bixwazin. Ji bo ku aştî pêk were, divê her kes erka xwe bi cih bîne. Aştî, berî her tiştî tê. Em pir kêfxweş in ku ev pêvajo dest pê kiriye. Dîtina pêşketinên nû her roj li ser televîzyonê kêfxweşiyê dide me. Ger aştî hebe, Tirkiye dê welatekî xweşiktir be. Dilê me êşiya, bila dilê kesên din neêşe. Bila dayikên leşkeran bi destên me bigirin. Ger em destên xwe bidin hev, êşa me dê kêm bibe. Di şer de ên herî zêde êşê dikişînin dayik in. Werin em dawî li vê êşê bînin."
‘GER AŞTÎ ÇÊBIBE DÊ HER KES BIJÎ'
Leyla Encu (80), dayika Şervan Encu yê 19 salî ku di komkujiya Roboskiyê de jiyana xwe ji dest da ku got "Dema ku gotin wê aştî çêbibe, ez pir kêfxweş bûm" wiha axivî: "Divê ne dayikên tirkan û ne jî yên kurdan negirîn. Divê tu dayika leşkerekî miriye êdî nebêje 'Bila welat sax be.' Bila daxwaza aştiyê bikin. Ger dayikên leşkeran jî daxwaza aştiyê bikin, ev xwînrijandin wê raweste. Çima ciwan dimirin? Ger aştî hebûya, zarokên me jî dê sax bûna. Me êşa ku me kişandiye ji bîr kiriye û me di paxila xwe de veşartiye. Kurekî min niha xizmeta leşkerî ya mecbûrî dike. Ger aştî hebe, her kes dê bijî. Em dibêjin aştî, lê hin kes hîn jî dibêjin 'komkujî'. Çima? Divê dewlet ji bo aştiyê gavan bavêje. Êdî bes e. Ger îro xizanî hebe, ew ji ber şer e. Ger aştî were, wê xizanî biqede."
‘ÊDÎ BES E'
Halîme Encu ya 65 salî ku kurê xwe yê 17 salî Serhat Encu di komkujiya Roboskiyê de winda kiriye, diyar kir ku ew ji bo Roboskiyê edaletê dixwazin û got: "Eger aştiyeke birûmet hebe, wê kes nemire."
Halîme Encuyê diyar kir ku aştî tenê bi azadiya Abdullah Ocalan dikare pêk were û got: "Em nasnameya xwe û zimanê xwe dixwazin. Bi salan e komkujî çêdibin. Êdî dema, êdî bes e hatiye. Me tenê ev tişt xwestiye û dixwazin. Werin em êdî nebêjin 'Bila welat sax be.' Welatê me zarokên me ne. Ger zarokên me bimirin, welat jî dimire. Werin em li şûna vê bêjin aştî."
MA / Emrûllah Acar